Martijn was een groot liefhebber van poëzie. En dan van echte poëzie, niet dat moderne gedoe. Naast de inhoud, telden ritme en maat, net als in de muziek. Leek hij op zijn vader? In september 2010 maakten we samen een prachtige camperreis. Ook Martijn stuurde - tot mijn blijde verrassing - honderden kilometers. We bezochten onder meer Leipzig. In de etalage van een boekhandel hing een poster van wel een meter hoog, met het gedicht Herbsttag van Rilke. De schoonheid van dit gedicht, zowel qua vorm als inhoud, raakte ons beiden. 
Het was een van die momenten waarin Martijn en ik elkaar zeer nabij waren. Later hing het ingelijste gedicht in de entree van zijn 'huisje'. Nu hangt het bij ons thuis.
Bij het inpakken van zijn bibliotheek vond ik een boekje met zes gedichten van Rilke, met prachtige vertalingen door Peter Verstegen. Voorin stond een verwijzing van Martijn naar pagina 10: Herbsttag!
Hieronder volgt het gedicht. Wil je een mooie toelichting lezen? Klik dan



▌ Herbsttag

Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren laß die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gieb ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.


Rainer Maria Rilke, 1902
uit: Das Buch der Bilder





▌ Herfstdag

Heer: het is tijd. Het was een grootse zomer.
Leg nu uw schaduw op de zonnewijzers,
en laat de wind over de velden komen.

Gebied de laatste vruchten vol te zijn;
verleen hun nog twee zondoorstoofde dagen,
stuw ze naar hun voldragenheid en jaag
de laatste zoetheid in de zware wijn.

Wie nu geen huis heeft, bouwt het ook niet meer.
Wie nu alleen is, zal het lang nog blijven,
zal waken, lezen, lange brieven schrijven
en rusteloos de lanen op en neer
gaan als de wind de blaren voort zal drijven.


Vertaling: Peter Verstegen, 1977




Wil je terug naar de hoofdpagina van Martijn? Klik dan